Çoban Kardeşlerin Zorlu Dağ Hayatı

Ağrı’nın Doğubayazıt ilçesinde yaşayan evli üç kardeş, yüksek rakımlı dağlarda yaz-kış çobanlık yaparak geçimini sağlıyor.

Çevresi yüksek dağlarla çevrili 120 hanelik Sarıbıyık köyünde yaşayan 32, 30 ve 22 yaşlarındaki İbrahim, Mustafa ve Hakan Kılıç kardeşlerin hayatı, dağlarda hayvanların peşinde koşturmayla geçiyor.

Yaz ayları boyunca köyün küçükbaş hayvanlarını yaylalarda otlatan ve havaların sıcak olduğu devirlerde geceleri toprakta uyuyan çoban kardeşler, kar ve soğuk havanın tesirli olduğu bugünlerde güçlü mesailerini sürdürüyor.

Sabahın birinci ışıklarıyla hayvanları toprağa çıkaran kardeşler, koyunların peşinde dağları adım adım geziyor ve akşama kadar hayvanları otlatıyor.

Zorlu coğrafik kurallar ve iklim şartlarıyla da çaba eden üç kardeş, bilhassa sisli havalarda hayvanları kurt ve yabani hayvan saldırısından müdafaaya çalışıyor.

“Zor günlerde birbirimize yardım ediyoruz”

Köyün 3 bin küçükbaş hayvanından sorumlu olduklarını tabir eden Kılıç, şöyle konuştu:

“Yaklaşık 10 yıldır çobanlık yapıyorum. 3 kardeş olarak 3 bin küçükbaş hayvanı otlatıyoruz. Sıkıntı günlerde de babamız bize yardım ediyor. Yaz-kış demeden çobanlık yapıp hayvanlarla ilgileniyoruz. Çobanlık hoş bir meslek. Biz severek bu işi yapıyoruz. Kardeşlerimle yıllardır bu mesleği yapıyoruz. Mesleğin zorlukları da var. Havalar soğuduğunda ve yağmur yağınca işimiz çok güç oluyor. Güç günlerde hepimiz birbirimize yardım ediyoruz. Hepimiz de evliyiz.”

“Gece nöbet tutan, gündüz uyuyor”

Çobanlardan Mustafa Kılıç da bu sene havaların erken soğuduğunu, dağlarda kar olduğunu ve bölgenin büsbütün beyaza bürünmesinin akabinde misyonlarının tamamlanacağını lisana getirdi.

Çobanlığın gecesi gündüzü olmayan bir meslek olduğunu vurgulayan Kılıç, şunları kaydetti:

“Ben 7-8 yıldır çobanlık yapıyorum. 3 kardeş birlikte koyunları otlatıyoruz. Yazın aylarca hayvanlarla yaylada kalıyoruz. Sonrasında köyün yakınlarındaki yerlerin biçilmesiyle hayvanları aşağıya getiriyoruz. Bugünlerde hava koşulları çok sıkıntı. Çok sis oluyor. Kurtlar da çok var lakin bizim köpekler yeterli olduğu için sürüye yaklaşmasına müsaade vermiyorlar. Sabah erken saatlerde hayvanları köyden getiriyoruz, akşama kadar otlatıp tekrar götürüyoruz. Bilhassa sonbaharda çok zorlanıyoruz. Yazın yaylaya çıktığımızda da birimiz hayvanların yanında nöbet tutuyor, 2 kişi de birebir yerde yatıp dinleniyor. Gece nöbet tutan, gündüz uyuyor.”